W 1849 roku Adam Asnyk rozpoczął naukę w Wyższej Szkole Realnej w Kaliszu, późniejszym Liceum im. Adama Asnyka. W 1856 roku pobierał nauki w Instytucie Gospodarstwa Wiejskiego i Leśnictwa w Marymoncie. Rok później podjął studia na Akademii Medyko-Chirurgicznej w Warszawie. W wyniku prowadzonym przez władze carskie, represjom wobec stowarzyszeń studenckich, Adam Asnyk przeniósł się do Wrocławia gdzie kontynuował studia medyczne na tamtejszych uczelniach wyższych. W tym samym czasie działał w Towarzystwie Literacko-Słowiańskim. Powrócił do Warszawy a w 1860 roku został aresztowany i osadzony w więzieniu w Cytadeli Warszawskiej. Jeszcze w tym samym roku został uwolniony. Udał się do Paryża a następnie do Heidelbergu gdzie rozpoczął studia humanistyczne. Do Warszawy powrócił w 1862 roku, gdy wybuchło powstanie styczniowe, Został członkiem tzw. Wrześniowego Rządu Narodowego. Po jego rozwiązaniu, wstąpił w szeregi wojsk powstańczych. Po klęsce powstania powrócił do Heidelbergu w 1864 roku i dokończył rozpoczęte tam studia. W 1866 roku uzyskał doktorat z filozofii na tamtejszym Uniwersytecie Ruprechta i Karola. Poetycki debiut Asnyka nastąpił w 1864 roku. Jego wiersz „Podróżni” został wówczas opublikowany na łamach Dziennika Literackiego. Z kolei w 1870 jego słynny wiersz „Rodzinnemu miastu” ukazał się w dzienniku Kaliszanin. W 1867 roku zamieszkał we Lwowie a trzy lata później przeniósł się do Krakowa gdzie mieszkał aż do śmierci. Asnyk aktywnie działał w polityce. Był radnym miejskim Krakowa, posłem na sejm galicyjski, a także współorganizatorem Towarzystwa Szkoły Ludowej. Od 1882 roku był członkiem redakcji dziennika "Reform", który w 1883 przyjął nazwę "Nowa Reforma". W 1889 roku został jego redaktorem naczelnym. Zmarł 2 sierpnia 1897 roku w Krakowie. Mieszkańcy Kalisza uhonorowali znamienitego poetę nazywając jego imieniem jedną z ulic, bibliotekę miejską oraz szkołę znaną dzisiaj jako I LO. im. Adama Asnyka.