Księżniczka czardasza to jedna z najbardziej znanych i uwielbianych operetek napisana przez najwybitniejszych librecistów wiedeńskich. Fabuła osnuta jest wokół miłosnego mezaliansu, który odzwierciedla ówczesne życie arystokratycznych elit. Młody książę Edwin zakochany w węgierskiej szansonistce Sylwii gotowy jest popełnić mezalians i poślubić artystkę kabaretową. Stary książę ojciec wzywa jednak Edwina do Wiednia, by doprowadzić do jego ślubu z zamożną hrabianką Stasi. Sylwia dowiaduje się o zaręczynach ukochanego i wyrusza do Wiednia. Na balu udając żonę hrabiego, oczarowuje wszystkich łącznie z niedoszłymi teściami. Po wielu zwrotach akcji Edwin i Sylwia padają sobie w ramiona, a stary książę godzi się wyborem syna. Okazuje się bowiem, że księżna matka także była niegdyś szansonistką, syn musi być więc „genetycznie obciążony”.