7 sierpnia 1927 roku przy dzisiejszym Wale Matejki 2 otwarto stadion miejski, na którym znajdował się pierwszy w Polsce profesjonalny tor kolarski o betonowej nawierzchni, długości 500 metrów.

Obiekt od momentu uruchomienia przechodził wiele zmian. Pierwszy poważny remont miał miejsce w 1955 roku, gdy wzniesiono budynek administracyjno-gospodarczy oraz naprawiono sam tor i trybuny. Kolejna modernizacja przeprowadzona została w 1968 roku i wynikała z organizacji w Kaliszu w następnym roku Centralnej Spartakiady Młodzieży w kolarstwie torowym. Zawody na kaliskim torze musiano uznać za sukces, bo w 1971 roku zorganizowano ich drugą edycję. Kilka miesięcy później obiekt, dzięki zamontowaniu oświetlenia, zyskał możliwość rozgrywania zawodów po zmroku. W 1973 roku wyremontowano otoczenie toru na potrzeby finiszu czasówki Pleszew-Kalisz, kończącej XXX Tour de Pologne.

Jednak tor kolarski na stadionie miejskim w Kaliszu nie był świadkiem tylko tej imprezy. Odbyło się tu wiele znaczących wydarzeń sportowych. Zaraz po otwarciu obiektu do Igrzysk Olimpijskich w Amsterdamie trenował tutaj Jerzy Koszutski. Podczas olimpijskich zawodów awansował do ćwierćfinału sprintu, ustanawiając przy okazji rekord Polski. W kolejnych latach organizowano tu wyścigu różnej rangi seniorów, juniorów i młodzików. Tradycją są już też rokroczne zawody z okazji Święta Miasta Kalisza.

Mówiąc o torze przy Wale Matejki wspomnieć należy, że nie był on pierwszym torem kolarskim w Kaliszu. Ten powstał w Noskowie. Obiekt miał nawierzchnię ziemną. Pierwsze zawody na nim odbyły się latem 1892 roku. Drugi tor, drewniany, istniał między dzisiejszymi ulicami Częstochowską i Bankową. Jako ostatni powstał obiekt przy szkole Repphana. Miało to miejsce w 1939 roku. Obiekt rozebrano podczas okupacji niemieckiej.