Urodził się i wychował w Kaliszu, gdzie w latach 1964–1968 uczęszczał do I Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Asnyka.

W 1974 ukończył studia na Wydziale Aktorskim krakowskiej PWST. W tym samym roku  otrzymał angaż w krakowskim Teatrze Słowackiego, gdzie zadebiutował w roli Króla w spektaklu Witkacego Metafizyka dwugłowego cielęcia w reżyserii Jerzego Golińskiego. W 1978 przeniósł się do warszawskiego Teatru Ateneum, gdzie w 1983 zagrał Hamleta. Z Ateneum związany był do roku 1993.

Po debiucie na kinowym ekranie w dramacie wojennym Jana Łomnickiego Ocalić miasto (1976) i filmie biograficznym Haakona Sandøya Dagny (1976) opowiadającym o życiu Dagny Juel, zagrał postać Ryśka Przybylskiego w Wodzireju (1977) Feliksa Falka. Można go było także zobaczyć potem w Aktorach prowincjonalnych (1978) Agnieszki Holland, Wyroku śmierci (1980) Witolda Orzechowskiego i Thais (1983) Ryszarda Bera. W 1984 otrzymał Nagrodę II stopnia Przewodniczącego Komitetu do spraw Radia i Telewizji za twórczość i działalność radiową i telewizyjną: za kreacje aktorskie w spektaklach Teatru Telewizji.

Występował też w wielu serialach, w tym Popielec (1982), Tulipan (1986) czy Kanclerz (1989). Jednak największą sympatię wśród telewidzów zyskał jako doktor Zdzisław Kołek z serialu komediowego Stanisława Barei Alternatywy 4 (1983).

Na początku lat 90. XX wieku ostatecznie rozstał się z teatrem i rozpoczął karierę jako artysta kabaretowy i osobowość telewizyjna. W 1991 odebrał Wiktora dla osobowości telewizyjnej. W latach 1991–1994 współprowadził kabaret polityczny Polskie zoo. W 1995 zdobył Złotą Odznakę w plebiscycie „Tele Rzeczpospolitej”: „Złota piątka”[3]. Występował w programie Janusza Zaorskiego HBO na stojaka! (1998) emitowanym na antenie HBO. Współtworzył programy rozrywkowe – Mój pierwszy raz (2005-2007), Dzień kangura (2007) wraz z Agatą Młynarską w Polsacie i Uważaj na kioskarza (2009) w TVP2.
W 2008 został zaproszony jako gość programu Piotr Bałtroczyk na żywo, a w 2009 wraz z Piotrem Bałtroczykiem i Olafem Lubaszenką prowadził Sopocką Noc Kabaretową.
Jako artysta kabaretowy występował w monologach, specjalizował się w parodii naśladując głosy znanych osób, m.in. Lecha Wałęsy, Adama Michnika, Tadeusza Mazowieckiego, Andrzeja Leppera, Wojciecha Jaruzelskiego czy Jana Pawła II.

Zajął się też dubbingiem, a swojego głosu użyczył w takich produkcjach filmowych jak Stuart Malutki 2 (2002), Iniemamocni (2004), 7 krasnoludków – historia prawdziwa (2004), Zebra z klasą (2005), Kurczak Mały (2005), Auta (2006), Asterix na olimpiadzie (2008), Auta 2 (2011) czy Pszczółka Maja (2014)[6].