Księżna kaliska, córka księcia kaliskiego Bolesława Pobożnego i księżnej Jolenty Heleny, żona króla Władysława I Łokietka, w latach 1320–1333 była królową Polski.

Koronacja Jadwigi i Łokietka odbyła się z użyciem Szczerbca - miecza koronacyjnego, jedynego zachowanego spośród polskich insygniów koronnych dynastii Piastów. Jego pierwszym właścicielem był książę wielkopolski Bolesław Pobożny. Po nim ceremonialną broń odziedziczyła córka Jadwiga, by następnie przekazać ją swojemu mężowi.

Królowa Jadwiga Kaliska odgrywała znaczącą rolę w polityce i miała istotny wpływ na Władysława Łokietka. Mąż oddawał jej nawet własną pieczęć, umożliwiając Jadwidze samodzielne podejmowanie kluczowych decyzji. Cieszyła się łaską kurii papieskiej, potwierdzoną specjalnymi przywilejami, a po śmierci Władysława Łokietka w znacznym stopniu przyczyniła się do budowy węgierskiego stronnictwa na krakowskim dworze.

Jej najmłodszym synem był Kazimierz III Wielki – król Polski w latach 1333–1370, ostatni monarcha z dynastii Piastów na tronie polskim, uważany za jednego z najwybitniejszych władców Polski.