Brał udział w polskiej misji repatriacyjnej w Rumunii a po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej jako saper. Następnie zamieszkał na stałe w Kaliszu. Został dyrektorem elektrowni miejskiej a po przewrocie majowym przyczynił się do wybudowania Okręgowego Zakładu Elektrycznego Miasta Kalisza w Piwonicach, którego został dyrektorem. Od 1933 do 1935 roku, sprawował funkcję tymczasowego prezydenta miasta Piotrkowa. W październiku 1937 roku został wybrany na urząd Prezydenta Miasta Kalisza, który sprawował aż do śmierci. Zginął z rąk Niemców dnia 11 listopada 1939 roku, rozstrzelany na starym cmentarzu żydowskim przy ulicy Nowy Świat w Kaliszu.

W 2017 pośmiertnie uhonorowany tytułem Honorowego Obywatela Miasta Kalisza.