Nim po II wojnie pojawił się Dom Towarowy, miejsce wyglądało inaczej. W 1 poł. XIX w. stanął tu klasycystyczny obiekt z oberżą zwaną frywolnie Między nogami. W 1877 r. budynek zastąpiono monumentalną cerkwią pw. św. Piotra i Pawła. Obiekt w stylu bizantyjskim zdobiło pięć kopuł. Ponieważ Kalisz był wówczas stolicą guberni – cerkiew nosiła tytuł soboru. Miał on stanowić przeciwwagę do usytuowanej na sąsiednim placu katolickiej kolegiaty. Ponieważ świątynię kojarzono z zaborcą, w okresie powojennym została ona rozebrana, a część jej wyposażenia trafiła do nowej, znacznie mniejszej cerkwi. Warto jeszcze wspomnieć o bramie Toruńskiej, która do XVIII w. jakby zamykała plac (i wstęp do lokacyjnego miasta) od strony Babinki oraz o zespole klasycystycznych obiektów, spełniających funkcję Domu Pielgrzyma.